1.87
94
7.7
78
98
بعضی مسئولیت های بلندمرتبه مملکتی که باید برای رسیدن به اون درجه استخون بترکانی، بعد از رسیدن به اون میز و موقعیت آرزو می کنی که برگردی به جایگاه ساده ای که د ر دوران کارمندی داشتی. هیچ وقت به عنوان یک مسئول عالیرتبه نمی تونی فقط برای منافع عمومی مردمت تصمیم بگیری. و حتما باید منافع اشخاص صاحب قدرت و ثروت رو هم در نظر بگیری.
در سال 1985 در آرژانتین دعوایی علیه چند مقام نظامی و سیاسی که متهم به جنایات علیه مردم آرژانتین در زمان کودتا شده اند به رهبری دادستان شروع می شود. اما دادستان می داند که در این مقابله هیچ همراهی ندارد به جز چند جوان عدالت خواه که قرار است آینده آرژانتین به دست آنها رقم بخورد.
کارگردان: سانتیاگو میتره
تهیه‌کننده: ویکتور آلونسو – سانتیاگو کارابانته – چینو دارین – ریکاردو دارین – اکسل کوشواتزکی – آگوستینا لامبی کمبل – سانتیاگو میتره – فدریکو پوسترناک
فیلمنامه نویس: ماریانو لیناس – سانتیاگو میتره
بازیگران: ریکاردو دارین – پیتر لانزانی – الخاندرا فلخنر – نورمن بریسکی
موسیقی: پدرو اوسونا
مدت زمان: 140
یک فیلم سر راست و روتین بود. خیلی انگیزشی و امیدوار کننده بود. شخصیت پردازی مناسبی داشت. کارگردان به سوژه مستندگونه پرداخته بود و آب به ماجرا نبسته بود.
این فیلم من رو یاد فیلم مرگ و دوشیزه انداخت. همچنین فیلم دو پاپ. برای روایت قصه خود از یک نسخه جواب گرفته استفاده کرده بود. از ابتدا هم معلوم بود پایان فیلم می شود.
من به ژانر دادگاهی علاقه دارم. اما این فیلم خیلی دادگاهی نبود. فیلم ساختار کلاسیک درجه یکی داشت. خیی جذاب بود. فیلم حرف خاصی را در پشت پرده خود نداشت. بیشتر پز دموکراسی میداد.
بافیلم حال نکردم و خسته شدم و با ژانر دادگاهی حال نمی کنم و اصلن دوست نداشتم.
فیلم خوبی بود. لذتی که آرژانتینی ها از این فیلم می برند بیش از ماست. مثل لذتی که ما از آژانس شیشه ای می بریم. کارگردانی خیلی خوبی داشت. لذا به نظرم در فیلم مسائلی بود که ما نتونستیم با ان همذات پنداری کنیم. داستان فیلم سرپا بود.
فیلم خیلی تو را خسته می کند. هیچ مسئله چالشی در فیلم ایجاد نمی شود.
مهارت کارگردان در این فیلم این است که فیلم را از یک فیلم دادگاهی صرف آن را تبدیل می کند به یک دیپلماسی عمومی.
فیلمی که بخواد خوب باشه باید بگه چرا پینوشه هنوز در نصف جمعیت شیلی هنوز محبوبه. یا چرا فرانکو هنوز در اسپانیا و طرفداران رئال مادرید هنوز محبوبه. مطالعه کامل
فیلم متوسطی بود. به خاطر سرعت روایت ماجرا خیلی بخش ها را رها کرده بود.
تا 20 دقیقه ی اول فیلم خوبی بود و سرگرم کننده، ولی بعدش تا انتها حالم را گرفت. لحن فیلم یک دست نبود. دیالوگ های فیلم خیلی پرت بود. شخصیت های فرعی فیلم بی تاثیرند. با وجود این موارد فیلم می شود حرف های زیادی.
( فکر میکنم اگر قبل از چنین فیلم هایی ، یه مرور چند دقیقه ای در مورد اصل ماجرا انجام بدیم، تاثیر بیشتری داره و بهتر درک میشه) از نظر من نقطه قوت این فیلم، تلاش برای روایت کردن ماجرا به صورت جذاب ... مطالعه کامل
خدا زد پس کله‌مون و ما جمعی از درس‌خوانده‌های حوزه علمیه قم، که بعضیامون فلسفه هنر و حکمت هنر خوندن و بعضیامون ادبیات نمایشی و بعضی دیگه‌مون فیلمسازیم، این‌جا دور هم جمع شدیم و درباره سینما و هنر گپ می‌زنیم. این‌جا به یادگار می‌گذاریمشون [ادامه …]
تمامی حقوق برای سایت آیه دُ سینما محفوظ است. © 2023
