فیلم "لالایی"

"Cinco lobitos"

Cinco lobitos
لوگو

2.75

3/5

74

7.3

7/10

100

معرفی فیلم

زندگی یک چرخه­ ی ناگریز برای انسانه. اگر به زندگی خودت به چشم دارایی شخصیت نگاه می­ کنی، بهتره در اولین فرصت تجدید نظرکنی. باید بدونی که دو انسان بخشی از زندگی خود رو  وقف بزرگ کردنت نمودن. حتی اگر قرار باشه تو سختی­ ها یک پناهگاه امن برای هر آدمی وجود داشته باشه اونجا خونه ه­ای که در اون بزرگ شده ای.

لالایی همان صدایی است که برای فرزند، نشان از امنیت دارد. اما اینجا قرار است لالایی را به­ جای شنیدن، ببینیم. وقتی تمام زندگی حرف ه­ای با ورود اولین فرزند در آستانه فروپاشی قرار می­ گیرد، پناه بردن به خانه ­امن پدری اولین و آخرین راه نجات است.

عوامل فیلم

کارگردان: Alauda Ruiz de Azúa

فیلمنامه نویس: Alauda Ruiz de Azúa

بازیگران: لایا کاستا – سوزی سانچز – رامون بارئا – میکل بوستامانته

مدت زمان: 104 دقيقه

گالری تصاویر
تحلیل آیه دُ سینما
حسین طالبی
حسین طالبی
بیشتر بخوانید

فیلم مطلقن فیلمنامه خوبی ندارد. قصه به شدت خوبی دارد. کارگردانی عالی دارد. چه اتفاقی در فیلم افتاده که برای مخاطب ایرانی به یک اوج نمی رسه؟ هم کارگردان و هم نویسنده متوجه ارزش این موقعیت نشده اند. با این که کارگردان جلو تر از نویسنده در اجرای دقیق خیلی از این موقعیت ها حواس جمعی داشته و با نهایت دقت کار کرده. در لوکیشن محدود این فیلم خیلی کارگردانی خوبی داشت. مطالعه کامل

دکتر سید حمیدرضا قادری
دکتر سید حمیدرضا قادری
بیشتر بخوانید

فیلم خیلی خوبیه. با اینکه در کمتر لیست جشنواره ها جای گرفته. مسئله فیلم جایی که دختر می گوید من کی مادر می شوم بیان شده است. با استفاده از همه چیز های آشنا یک قصه جمع و جور و احساسی رو روایت می کند. با کمترین ظرفیت درام. این همان چیزی است که ما از سینما انتظار داریم. کستینگ مادربزرگ بسیار عالی است. مطالعه کامل

حسین حسنی
حسین حسنی
بیشتر بخوانید

این فیلم روایت خوبی بود از تحول یک زن که مادر بودن را بلد نبود و اوج آرمان هایش کار کردن بود و از این ها گذشت و مادر شد. فیلم خانواده رو نشان داد. ولی فیلم کسل کننده بود. روایت فیلم متصل بود. مطالعه کامل

حسین باقرزاده
حسین باقرزاده
بیشتر بخوانید

فیلم رو خیلی دوست داشتم و ذهنم رو درگیر کرد. فیلمی است که به مخاطب زیبایی های زندگی رو نشون میده. سینما جای نشان دادن همین زیبایی هاست . زیبایی هایی که ما در گیرو دار زندگی ان را زیبایی نمی بینیم. مسئله فیلم این است که نشان دهد زندگی چیست؟ ما در معارف خودمون همین مطلب را داریم. خدا این طوری ادم رو رشد میدهد. با مشکلات. ادم خودش راه پیشرفت رو در یک مسیر می بینید ولی خدا مسیر دیگری را برای مقدر می کند. و عسی عن تکروه! مطالعه کامل

محمد بحیرایی
محمد بحیرایی
بیشتر بخوانید

به خاطر شباهت با زندگی و تجریبیات خودمون باهاش همذات پنداری می کنیم. پایان فیلم رو درک نکردم. تحول در شخصیت دختر در این فیلم همذات پنداری کردم. ما زندگی روتین داخل فیلم رو ایجاد شد. مطالعه کامل

محمدهادی فضل الله نژاد
محمدهادی فضل الله نژاد
بیشتر بخوانید

یک مقداری کسل کننده بود. اگر می خواست تحول رو نشون بده قوی پیامشو نرسوند. بعضی از جزییات مثل صحنه حرکت ویلچر و کالاسکه جالب بود ولی تغییر شخصیت رو خیلی قوی نشون نداد. مشکل این دختر قابل درک نبود که بگیم اول این بود بعدا این شده. کمی هم در مشکلات ورود یک بچه در زندگی اغراق کرده بود. مشکل جامعه غربی از همین فیلم ها نشات می گیره وقتی همچین رسانه هایی دارند زندگی واقعی ان ها هم همین شکلی می شود.مطالعه کامل

سید محسن امامیان
سید محسن امامیان
بیشتر بخوانید

فیلم خیلی خاصی نبود. یک زندگی روزمره را داشت نشان میداد.ولی در این نمایش موفق بود برای کسانی که دوست دارند یک چیزهایی رو که زندگی خودشون هست رو با دیدن این فیلم یادشون بیارن. تنها نکته جالب فیلم این بود که انگار مارو برده بود پشت سوراخ کلید این زندگی. . مطالعه کامل

حامد مهدوی
حامد مهدوی
بیشتر بخوانید

کسل کننده بود. می تونست برای جذابیت بیشتر فیلم چالش بزرگ تری رو قرار بده. ما اصلا شخصیت ها رو نفهمیدیم. فیلم چیزی به ما از این روابط نشان نمی دهد. هیچ چیز این زندگی برای ما ساخته نمی شود . مطالعه کامل

حسن نکویی
حسن نکویی
بیشتر بخوانید

فکر کنم نقط ضعف این فیلم هم می تونه نپرداختن به شخصیت پدر جوان فیلم باشد. من با تماشای این فیلم یاد بچه ی اول خودم افتادم. و مخاطب این رو می بینه و می پذیره. موقعیت های این فیلم خیلی مثل زندگی خود ماست. تمام افراد در فیلم تبدیل به شخصیت می شوند. مطالعه کامل

نظرات منتقدین جهانی
مارک کرمود
The Observer
بیشتر بخوانید
این فیلم ترکیبی از نومیدی و شادی و عمق و پوچی است که کلید طلسم جادویی این فیلم جذاب هستند.
پیتر برادشاو
The Guardian
بیشتر بخوانید
این خانواده می‌توانست از هم بپاشد. و با این حال اعتراضی سرکش و انرژی مضحکی در هر سکانس آن جاری است.
ای. او. اسکات
The New York Times
بیشتر بخوانید
چیزی که فیلم جاده خاکی را به یاد ماندنی و ویرانگر کرده، شیوه‌ای است که با آن به بررسی زندگی عادی در شرایط اجباری می‌پردازد.
وندی اید
Screen Daily
بیشتر بخوانید
این فیلم به طور هیجان انگیزی خلاق، به طور راضی کننده‌ای برجسته و سرشار از گرما و انسانیت است. جاده خاکی یک پیروزی است.
دیوید ارلیچ
Indie Wire
بیشتر بخوانید
یک کمدی زیبا و دقیق که قلب شما را تکه تکه خواهد کرد؛ فیلمی که بین تراژدی و طنز تلخ تغییر مسیر می‌دهد و آگاهانه همه لحظات کوبنده‌اش را با جوکی جدی خراب می‌کند.
تارا بنت
IGN
بیشتر بخوانید
فیلم Hit the Road اثری قوی و در عین حال سرگرم کننده درباره فداکاری‌هایی است که برای خانواده انجام می‌دهیم.
دیو وایت
The Wrap
بیشتر بخوانید
پناهی و امین جعفری (فیلمبردار) از همه سنت‌های آشنای سینمای معاصر ایران استفاده کرده و پیچش‌هایی تازه به آن داده‌اند.
ریچارد برودی
The New Yorker
بیشتر بخوانید
جاده خاکی اثری از رئالیسم تجربی است که مانیفستی برای قدرت تخیلی مشاهده و قدرت سیاسی تخیل محسوب می‌شود.
جیکوب اولر
Paste Magazine
بیشتر بخوانید
سفرهای جاده‌ای همیشه باید تمام شوند، اما فیلم عالی Hit the Road فیلمساز هیجان‌انگیزی را معرفی می‌کند که سفرش تازه شروع شده است.
جیک کرینگ-شریفلز
The Film Stage
بیشتر بخوانید
قدرت فیلم از آشکارسازی‌های آرامی آمده که در جاده‌های بیابانی سرراست و تپه‌های پرپیچ و تاب پیدا می‌شوند و نتیجه آن اوجی دردآور و احساسی است.
دونالد کلارک
The Irish Times
بیشتر بخوانید
یک کمدی دوست داشتنی از جدی‌ترین صورت.
مارک فینی
The Boston Globe
بیشتر بخوانید
پناهی با علاقه‌اش به برداشت‌های بلند و فیلمبرداری ساده، مهارت خاصی در حفظ تعادل میان کمدی (اغلب به واسطه شیرین زبانی‌های پسر کوچک) و احساسی عمیق‌تر دارد.
جنی نالف
The Austin Chronicle
بیشتر بخوانید
فیلم Hit the Road مملو از اندیشه‌ها، ایده‌ها و استعاره‌هایی‌ست که می‌توانند در پایان منجر به احساس سنگینی در مخاطب شوند. اما برای آنهایی که دوست دارند عمیق‌تر شوند و از این جذابیت‌های ساده‌انگارانه رد شوند، یک فیلم اول چند لایه و جاه طلبانه است.
جی. آلن جانسون
San Francisco Chronicle
بیشتر بخوانید
پناه پناهی که با فیلم Hit the Road اولین فیلمش را ساخته، قطعا ژن‌های دردسرساز پدرش را به ارث برده است. تمرکز او روی تدوین خوب بوده، اما فیلم پیچ و خم دارد و گاهی ریتمش می‌افتد. مشکل قطعا این است که فیلمساز اطلاعات مرتبطی که می‌توانست بیننده را تا انتها درگیر فیلم کند به ما نمی‌دهد.
دیگو سمرین
Slant Magazine
بیشتر بخوانید
به دلیل تایم طولانی، فیلم پناه پناهی از هر هدف روایی جذاب دور شده است.
قبل
بعدی
پیمایش به بالا