اگه نمی‌دونستید باید خدمت شما عرض کنیم که وسترن 19 زیر ژانر داره. از وسترن کلاسیک شروع میشه تا میرسه به کلاسیک و اسپاگتی و فضایی. فیلم هرچه سخت‌تر، محکم‌تر زمین می‌خوری، بیستمین زیرژانر رو به جهان سینما معرفی می‌کنه. وسترن سیاه. یک فیلم خوش رنگ ولعاب با مقدار زیادی خشونت.
این فیلم در تابو شکنی ما رو یاد تارانتینو می‌ندازه. در خشونت چیزی شبیه کیل بیل. در وسترن بازی کمی شبیه هشت نفرت انگیز و جانگوی رها شده. اما کار هر بز نیست خرمن کوفتن، گاونر می‌‌خواهد و مرد کهن.
یک چیز کاملن در این فیلم مشهوده. اون هم شور و اشتیاق کارگردان نسبت به سینماست. معلومه کارگردان عشق سینماست ولی نتیجه این عشق، یکم فیلم رو هندی کرده.
پس با فیلمی روبرو هستیم که با جسارت مرزهای وسترن رو گسترش داده، با بازیگوشی کمی تاراتینو بازی کرده و با یک داستان عاشقانه هندی، این ترکیب سمی رو کامل کرده! به نظرتون میشه این فیلم رو ندید؟؟؟